zondag 15 maart 2015

Zondag

En het uitzicht is verstild
zodra we opstaan
alsof
Alsof
de tijd heeft gewacht
op ons, de dag
Auto's rijden niet
mensen praten niet
zelfs de wind
waait niet
als wij slapen
Hou je aan de wolken
vast
Stoplichten
blijven voor altijd
tot ik met mijn ogen knipper
op groen en rood
bestaat niet op de straat
Honden wandelen niet
langs het gras en de bomen
vallen zonder beweging
om. Winkels zijn er niet
en huizen staan leeg
zo onbewoond zo stil
alsof. Alsof we niet bestaan
Ik droom de dag

2 opmerkingen:

  1. Het ultieme zondagsgevoel...

    (...en ik word op mijn wenken bediend)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Mooi. Maar ik voel juist weemoed, onderliggend verdriet. Maar dat zal wel niet, dat is vast enkel wat ik ervaar. Gewoon maar... ik.

    BeantwoordenVerwijderen