Het is al even geleden
dat ik je zag.
Het is even geleden
dat ik je liet praten,
naar je luisterde,
naar je adem en je stem,
je ogen en je bijna-lach
Het is geleden
dat ik je hoorde
en kon zien
kon laten zijn
al mijn
Het is het meest waanzinnige
van de wereld
en de tijd
dat je gebeurd bent
en verstrijkt
hoe je verloren
ging, zo plotseling
geschiedenis
dat ik je mis
nog voor je was
Je waant je wel
aanwezig
hier en nu, bij mij
maar je snapt toch wel
dat ik je niet zie
niet luister
me niet bekommer
om kwade kelderingen
van zorgeloos geluk
op klaarlichte dag
Je denkt maar
dat je alles mag
Het is geleden
dat ik je zag
Pijnlijk. Zo voelt het...
BeantwoordenVerwijderenHet is pijnlijk mooi.
BeantwoordenVerwijderenIk zag je laatste berichten voorbij komen, ze staan in mijn blog-leeslijst - maar ze zijn nu niet meer; slechts een echo van wat hier stond, wat je deelde.
BeantwoordenVerwijderenIk lees je graag, las je altijd al graag; je vertel-taal, je poëzie. Ik heb je gemist, en zal je weer gaan missen. Zekerheid.
Weet dat je niet moet, je mag. Delen, zwijgen, zwijmelen, schreeuwen, waaien, wapperen, rennen, vertrappelen. Alles, én niets. Geen vaste dagen, geen wedervragen; enkel hersenspinnen, vluchtige zinnen, waardevolle dromen, zelfs oude fantomen uitgebeeld, gedeeld. Zij zijn jij, en jij bent jij. Vrij om te zijn wie je wilt.
Liefs, en hopelijk tot lees.
Ik ben geenszins van plan te stoppen met het delen van schrijfsels hoor! :)
VerwijderenGelukkig!! :-)
VerwijderenDeze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderen